ODPOWIEDŹ GIP  Z 22 KWIETNIA 2009 R. W SPRAWIE DOTYCZĄCEJ NALICZANIA ODPISÓW NA ZAKŁADOWY FUNDUSZ ŚWIADCZEŃ SOCJALNYCH

(GPP-152- 4560-28/09/PE/RP)

 

Art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 15 stycznia 2009 r. przewidywał podwyższony, w stosunku do podstawowego, 50% odpis na pracowników zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach pracy. W wyniku zmiany wprowadzonej na mocy art. 44 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656) przepis ten obecnie przewiduje, iż wysokość odpisu podstawowego na jednego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze - w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych, wynosi 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Do czasu ww. nowelizacji przepis art. 5 ust. 3 nie definiował pojęcia warunków szczególnie uciążliwych. Natomiast pracowników, do których stosowało się ten przepis, wskazywało rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 marca 1994 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (Dz. U. Nr 43, poz. 168 z późn. zm.). Paragraf 4 tego rozporządzenia przewidywał, iż za pracowników zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach pracy w rozumieniu art. 5 ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych uważa się pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy określonych na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43, z 1985 r. Nr 7, poz. 21, z 1991 r. Nr 39, poz. 167 i z 1992 r. Nr 102, poz. 520), wykonujących prace wymienione w załączniku do tego rozporządzenia w wykazie A i B. W obecnym stanie prawnym 50% wskaźnik odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych stosowany jest w odniesieniu do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze - w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych. Definicja pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze zawarta jest w art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy (wykaz tych prac określa załącznik nr 1 do ustawy). Za pracowników wykonujących prace o szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace o których mowa w art. 3 ust. 3 tej ustawy (wykaz tych prac określa załącznik nr 2 do ustawy). Ponadto za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się także ubezpieczonych z tytułu działalności twórczej lub artystycznej tancerzy zawodowych, wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy prace związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym (art. 3 ust. 6), a za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze uważa się również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (art. 3 ust. 7).